انکور سوچور

انکور سوچور Anchor Suchor

انکور سوچور (Suture Anchor) یا همان نخ انکور آرتروسکوپی یکی از مهم‌ترین ابزارهای مورد استفاده در جراحی‌های ارتوپدی و آرتروسکوپی است. این وسیله برای اتصال مجدد بافت‌های نرم مانند تاندون‌ها و لیگامان‌ها به استخوان طراحی شده و نقش اساسی در بازگرداندن عملکرد طبیعی مفصل پس از آسیب‌دیدگی دارد.

انکور در واقع نوعی میخ یا پیچ کوچک است که در استخوان کار گذاشته می‌شود و نخ بخیه به آن متصل است. با استفاده از این نخ، جراح می‌تواند بافت جداشده را در محل اصلی خود ثابت کند تا فرآیند ترمیم طبیعی بدن به درستی انجام گیرد.

ساختار و اجزای انکور سوچور

انکور سوچور از دو بخش اصلی تشکیل می‌شود:

بدنه انکور (Anchor Body):
این قسمت درون استخوان قرار می‌گیرد و نقطه اتکای نخ بخیه محسوب می‌شود. بدنه ممکن است از جنس تیتانیوم، فولاد ضد زنگ، پلیمرهای زیستی (مثل PLLA) یا مواد غیرقابل جذب مانند PEEK ساخته شود. انتخاب نوع ماده به نوع جراحی، نیاز به استحکام، و شرایط بیمار بستگی دارد.

نخ بخیه (Suture):
نخ متصل به آنکور معمولاً از جنس پلی‌استر مقاوم یا پلی‌اتیلن با وزن مولکولی بالا (UHMWPE) است. این نخ‌ها در برابر پارگی بسیار مقاوم بوده و به بافت آسیب نمی‌زنند. در برخی مدل‌ها از نخ‌های رنگی برای تشخیص بهتر در حین جراحی استفاده می‌شود.

انواع انکور سوچور

انکور قابل جذب (Absorbable Anchor)

در این نوع، بدنه انکور از مواد زیستی ساخته شده که به مرور زمان در بدن جذب می‌شوند. مزیت آن این است که پس از ترمیم بافت، نیازی به وجود جسم خارجی در بدن باقی نمی‌ماند. این نوع بیشتر در مواردی به کار می‌رود که پایداری موقت کافی باشد.

انکور غیرقابل جذب (Non-absorbable Anchor)

از فلزات یا پلیمرهای مقاوم مانند تیتانیوم و PEEK ساخته می‌شود. این نوع برای ترمیم‌های بزرگ‌تر و نقاطی که فشار مکانیکی زیادی تحمل می‌کنند استفاده می‌شود، زیرا پایداری و دوام طولانی‌تری دارد.

انکور با نخ و بدون نخ (Knotless Anchor)

در مدل‌های سنتی، نخ باید از طریق گره زدن در محل خود ثابت شود. اما در نوع بدون نخ (Knotless)، سیستم قفل‌کننده‌ای درون آنکور تعبیه شده که نخ را بدون نیاز به گره در جای خود نگه می‌دارد. این فناوری جدید باعث کاهش زمان جراحی و حجم گره در محل ترمیم می‌شود.

کاربردهای انکور سوچور

آنکور سوچور در جراحی‌های آرتروسکوپی و باز برای ترمیم بافت‌های مختلف استفاده می‌شود. مهم‌ترین کاربردهای آن عبارتند از:

• ترمیم روتاتور کاف در شانه: برای اتصال مجدد تاندون‌های جدا شده به استخوان بازو.
• ترمیم لابروم شانه (Bankart Repair): برای تثبیت مفصل شانه در موارد دررفتگی مکرر.
• ترمیم تاندون آشیل یا پاتلا: جهت بازسازی اتصال بین تاندون و استخوان در آسیب‌های شدید.
• ترمیم رباط‌های زانو، آرنج و مچ دست: برای بازگرداندن پایداری مفصل پس از پارگی لیگامان‌ها.
• بازسازی بافت‌های نرم در لگن یا مفصل ران: در جراحی‌های ترمیمی پیشرفته.

مزایا انکور سوچور

استفاده از انکور سوچور در جراحی‌های آرتروسکوپی و ترمیمی مفصل، تحول بزرگی در روش‌های درمان آسیب‌های بافت نرم ایجاد کرده است. این ابزار کوچک اما بسیار کاربردی، به جراحان اجازه می‌دهد تا با کمترین تهاجم، بافت‌های پاره‌شده را به استخوان متصل کرده و پایداری مفصل را به شکلی مؤثر بازگردانند.

یکی از مهم‌ترین مزایای انکور سوچور، ایجاد اتصال محکم و پایدار بین بافت نرم و استخوان است. طراحی دقیق انکور به گونه‌ای است که پس از کاشت در استخوان، نیروی کشش نخ به خوبی توزیع می‌شود و خطر جدا شدن بافت کاهش می‌یابد. این ویژگی به‌ویژه در ترمیم‌هایی مانند روتاتور کاف شانه یا رباط‌های زانو اهمیت زیادی دارد، زیرا این نواحی تحت فشار و حرکت مداوم هستند.

مزیت دیگر، امکان انجام جراحی به روش آرتروسکوپی (حداقل تهاجمی) است. با استفاده از انکور، جراح می‌تواند بدون نیاز به برش‌های بزرگ و باز، با ایجاد سوراخ‌های کوچک در پوست و استخوان، بافت‌ها را در جای خود ثابت کند. این روش باعث کاهش درد پس از عمل، کاهش خونریزی، بهبود سریع‌تر زخم و بازگشت زودتر بیمار به فعالیت‌های روزمره می‌شود.

از نظر فیزیولوژیکی نیز انکور سوچور کمک می‌کند تا فرآیند ترمیم طبیعی بدن به‌طور مؤثرتری انجام شود. با نگه داشتن بافت در تماس نزدیک با استخوان، شرایط ایده‌آلی برای چسبندگی مجدد و بازسازی سلولی فراهم می‌شود. در نتیجه، استحکام نهایی اتصال پس از دوره ترمیم حتی می‌تواند مشابه وضعیت طبیعی قبل از آسیب باشد.

تنوع زیاد در طراحی و جنس انکورها نیز یکی از مزایای مهم محسوب می‌شود. انکورها در اندازه‌ها و جنس‌های مختلف (قابل جذب و غیرقابل جذب) تولید می‌شوند و جراح می‌تواند بسته به نوع بافت، محل جراحی و نیاز به دوام بلندمدت، مناسب‌ترین مدل را انتخاب کند. مدل‌های جدیدتر مانند انکورهای بدون گره (Knotless Anchors) نیز باعث سهولت بیشتر در کار جراح و کاهش احتمال تحریک بافت‌های اطراف شده‌اند.

در مقایسه با روش‌های سنتی بخیه یا پیچ‌گذاری، انکور سوچور دقت، استحکام و پایداری بسیار بیشتری دارد. همچنین زمان جراحی را کوتاه‌تر کرده و خطر عوارض پس از عمل را کاهش می‌دهد. این امر نه تنها از نظر درمانی مفید است بلکه از نظر اقتصادی نیز به نفع بیمار و سیستم درمانی محسوب می‌شود، زیرا نیاز به بستری طولانی و مراقبت‌های بعد از عمل کاهش می‌یابد.

در مجموع، می‌توان گفت که انکور سوچور ترکیبی از استحکام مکانیکی بالا، تطبیق‌پذیری، و سهولت استفاده است که باعث شده امروزه در اغلب جراحی‌های آرتروسکوپی شانه، زانو، آرنج و مچ به عنوان ابزار استاندارد مورد استفاده قرار گیرد. این مزایا باعث شده که درصد موفقیت عمل‌های ترمیمی با استفاده از آنکور بسیار بالا باشد و بیماران بتوانند با اعتماد بیشتری به زندگی فعال خود بازگردند.

نحوه عملکرد انکور سوچور

در طول جراحی آرتروسکوپی، جراح پس از پاک‌سازی محل آسیب‌دیده، سوراخ کوچکی در استخوان ایجاد می‌کند و انکور را درون آن قرار می‌دهد. نخ متصل به انکور از طریق بافت پاره‌شده عبور داده می‌شود و سپس با گره زدن یا قفل شدن در سیستم انکور، بافت در محل مناسب خود ثابت می‌ماند. در طی چند هفته، بافت ترمیم‌شده به استخوان می‌چسبد و اتصال طبیعی دوباره برقرار می‌شود.

نکات مهم در انتخاب انکور سوچور

• نوع مفصل (شانه، زانو، مچ و غیره)
• اندازه و نوع آسیب بافتی
• نیاز به پایداری موقت یا دائم
• شرایط استخوان (تراکم، سن بیمار، بیماری‌های زمینه‌ای)
• ترجیح جراح و نوع ابزار مورد استفاده در اتاق عمل

جمع‌بندی

انکور سوچور یکی از ابزارهای کلیدی در جراحی‌های آرتروسکوپی و ترمیمی است که امکان بازسازی دقیق و محکم بافت‌های نرم را فراهم می‌کند. پیشرفت در طراحی، جنس و تکنولوژی ساخت این ابزارها موجب شده امروزه نتایج درمانی جراحی‌های ترمیمی مفصل بسیار موفق‌تر و سریع‌تر از گذشته باشد.

استفاده از انکورهای باکیفیت و انتخاب درست نوع آن توسط جراح، نقش تعیین‌کننده‌ای در پایداری طولانی‌مدت ترمیم و بازگشت سریع‌تر بیمار به فعالیت‌های روزمره دارد.

راهنمای خرید و مشاوره

برای دریافت مشاوره تخصصی، استعلام فوری و خرید با کارشناسان ما تماس بگیرید:
شماره تماس :09362722244