مجله سلامتی
تفاوت شالدون و پرمیکت در همودیالیز
تفاوت شالدون و پرمیکت در همودیالیز
از شناخت تا انتخاب بهترین گزینه و خرید مطمئن از سایت کیوان
در درمان بیماران کلیوی که نیاز به دیالیز دارند، یکی از مهم‌ترین بخش‌های کار، دسترسی به جریان خون است. دستگاه همودیالیز برای پاک‌سازی خون از سموم باید بتواند خون را با سرعت مناسب از بدن خارج کرده و دوباره برگرداند. این اتصال از طریق مسیرهای خاصی انجام می‌شود که به آن‌ها “دسترسی عروقی” گفته می‌شود.
در بیشتر موارد، از فیستول شریانی-وریدی به عنوان بهترین روش دسترسی دائم استفاده می‌شود. اما گاهی به دلایل مختلف مثل وضعیت اضطراری، شرایط خاص عروق بیمار یا زمانی که هنوز فیستول آماده استفاده نیست، لازم است از کاتترهای دیالیز استفاده شود. در اینجا دو نام زیاد شنیده می‌شوند: شالدون و پرمیکت.
در ادامه به تفاوت‌ها، کاربردها، مزایا و معایب هرکدام می‌پردازیم تا در پایان بتوانید تصمیم بگیرید کدام گزینه برای شرایط بیمار مناسب‌تر است — و در نهایت، چطور می‌توانید با قیمت مناسب از سایت کیوان مد تهیه‌شان کنید.
شالدون چیست و در چه شرایطی استفاده می‌شود؟
کاتتر شالدون (Shaldon Catheter) نوعی دسترسی موقت برای انجام همودیالیز است. این کاتتر معمولاً از جنس پلاستیک انعطاف‌پذیر ساخته شده و در یکی از رگ‌های بزرگ بدن مانند ورید ژوگولار داخلی (در گردن)، ورید فمورال (در کشاله ران) یا گاهی در ورید ساب‌کلاوین (زیر استخوان ترقوه) قرار می‌گیرد.
از شالدون معمولاً در مواقعی استفاده می‌شود که بیمار باید به‌صورت فوری دیالیز شود، اما هنوز فیستول یا دسترسی دائمی دیگری در بدن او وجود ندارد. به عبارت ساده، شالدون یک راهکار سریع و موقت است تا بتوان کار دیالیز را فوراً آغاز کرد.
کاتتر شالدون معمولاً دارای دو لومن یا مجراست: یکی برای انتقال خون از بدن به دستگاه دیالیز، و دیگری برای بازگرداندن خون تصفیه‌شده به بدن. این طراحی دو لایه باعث می‌شود جریان خون پیوسته و متوازن باشد.
مزایای شالدون
- قراردهی سریع و آسان: در شرایط اورژانسی، می‌توان شالدون را ظرف چند دقیقه در بیمارستان کار گذاشت.
- عدم نیاز به جراحی پیچیده: معمولاً با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و نیاز به اتاق عمل ندارد.
- مناسب برای شروع فوری دیالیز: زمانی که عملکرد کلیه به سرعت کاهش یافته و نیاز به اقدام فوری است.
معایب و محدودیت‌ها
- ریسک بالاتر عفونت: چون تونل زیرپوستی ندارد، احتمال آلودگی محل ورود کاتتر بالاتر است.
- عمر کوتاه: معمولاً فقط برای چند هفته تا نهایتاً دو ماه قابل استفاده است.
- احتمال گرفتگی یا جابه‌جایی: در استفاده‌های طولانی‌تر، ممکن است مسیر جریان خون مسدود یا کاتتر دچار حرکت شود.
به همین دلیل، پزشکان توصیه می‌کنند از شالدون تنها در مواقع موقت یا اضطراری استفاده شود، تا زمانی که بتوان دسترسی مطمئن‌تر و دائمی‌تری مانند پرمیکت یا فیستول ایجاد کرد.
پرمیکت چیست و چه تفاوتی با شالدون دارد؟
کاتتر پرمیکت (Permcath) که گاهی با تلفظ‌های مختلف مثل «پرمکت» یا «پرمیکت» شناخته می‌شود، نوعی کاتتر تونل‌دار است که برای استفاده بلندمدت‌تر طراحی شده است.
در واقع، می‌توان گفت پرمیکت نسخه‌ی پیشرفته‌تر و ایمن‌تر شالدون است.
پرمیکت نیز مانند شالدون از طریق یکی از وریدهای مرکزی بدن (اغلب ورید ژوگولار داخلی در گردن) وارد می‌شود، اما تفاوت مهم آن در این است که بخش قابل توجهی از کاتتر در زیر پوست تونل زده می‌شود و یک کاف یا محافظ سیلیکونی دارد که باعث می‌شود بافت بدن به دور آن چسبیده و از ورود میکروب‌ها جلوگیری کند.
این ساختار تونل‌دار باعث می‌شود خطر عفونت به شکل قابل‌توجهی کاهش یابد و بیمار بتواند برای ماه‌ها یا حتی بیش از یک سال از پرمیکت استفاده کند.
مزایای پرمیکت
ایمنی بیشتر در برابر عفونت: به دلیل طراحی تونل‌دار و کاف محافظ.
راحتی بیمار در طولانی‌مدت: طراحی نرم‌تر و فیکس‌شده‌تر دارد.
عمر مفید بالا: می‌تواند تا بیش از یک سال دوام بیاورد.
کیفیت بهتر جریان خون: نسبت به شالدون، اختلال کمتری در فشار و جریان خون ایجاد می‌کند.
معایب پرمیکت
نصب دشوارتر و زمان‌برتر: معمولاً باید توسط پزشک متخصص در اتاق عمل یا محیط استریل انجام شود.
هزینه اولیه بیشتر: قیمت پرمیکت از شالدون بالاتر است، اما در بلندمدت مقرون‌به‌صرفه‌تر می‌شود.
نیاز به مراقبت تخصصی‌تر: باید محل ورود کاتتر مرتب تمیز و پانسمان شود تا از عفونت جلوگیری شود.
تفاوت‌های اصلی میان شالدون و پرمیکت
شالدون برای شروع سریع دیالیز طراحی شده، اما پرمیکت برای ادامه‌ی طولانی‌تر دیالیز مناسب است.
شالدون مانند یک پل موقت است که بیمار را تا زمان آماده شدن مسیر اصلی (مثل فیستول) نگه می‌دارد، در حالی که پرمیکت خودش می‌تواند مسیر اصلی باشد، مخصوصاً اگر بیمار به دلایلی نتواند فیستول بگیرد.
در واقع اگر قرار است بیمار فقط چند جلسه دیالیز داشته باشد یا وضعیت حاد باشد، شالدون انتخاب درستی است. اما اگر پزشک تشخیص دهد بیمار برای مدت طولانی‌تری به دیالیز نیاز دارد، پرمیکت بهترین گزینه است.
مراقبت از کاتترهای دیالیز
چه شالدون باشد چه پرمیکت، مراقبت از آن اهمیت حیاتی دارد.
محل ورود کاتتر باید همیشه تمیز و خشک باشد، پانسمان به‌طور منظم تعویض شود و بیمار باید از خیس شدن یا کشیدن آن جلوگیری کند.
همچنین توصیه می‌شود بیمار به علائم هشداردهنده مثل تب، قرمزی یا ترشح از محل کاتتر توجه داشته باشد و در صورت مشاهده‌ی هرگونه تغییر، سریعاً به پزشک اطلاع دهد.
کاتتر شالدون کوتاه مدت همودیالیز
نتیجه‌گیری: انتخاب مناسب و خرید از سایت کیوان
انتخاب میان شالدون و پرمیکت بستگی مستقیم به شرایط بیمار، مدت‌زمان نیاز به دیالیز و تشخیص پزشک دارد.
اگر هدف، شروع فوری دیالیز است و قرار نیست طولانی‌مدت ادامه یابد، شالدون گزینه‌ی بهتری است.
اما اگر بیمار برای ماه‌ها به دیالیز وابسته است، پرمیکت از نظر ایمنی، راحتی و دوام انتخاب عاقلانه‌تری خواهد بود.
کاتتر شالدون کوتاه مدت همودیالیز
در هر دو حالت، کیفیت ساخت و اصالت کالا نقش مهمی در عملکرد و ایمنی بیمار دارد.
به همین دلیل پیشنهاد می‌شود برای تهیه شالدون یا پرمیکت از سایت کیوان اقدام کنید؛
سایتی معتبر در حوزه تجهیزات پزشکی که محصولات اورجینال را با قیمت مناسب و ضمانت اصالت کالا ارائه می‌دهد.
در سایت کیوان می‌توانید مدل‌های مختلف شالدون و پرمیکت را با توجه به برند، اندازه و نیاز بیمار مقایسه کرده و با اطمینان خاطر خرید کنید.